Wstęp

Typy MIME

MIME to skrót od Multipurpose Internet Mail Extensions - czyli Uniwersalne Internetowe Rozszerzenia Poczty. Jest to internetowy standard zaprojektowany pierwotnie do obsługi przesyłania plików w listach poczty elektronicznej. Rozwinął się on jednak na tyle, że aktualnie jest niekwestionowanym standardem we wszystkich usługach internetowych, gdzie podstawowym zadaniem było przesyłanie tekstu, a pojawiło się zapotrzebowanie przesyłania danych innego typu.

Przed każdym plikiem czy dokumentem, przesyłanym przez sieć WWW, dołączane są specjalne dane zwane nagłówkiem HTTP, w którym znajduje się m.in. typ MIME (Content-Type). To właśnie dzięki niemu przeglądarka użytkownika wie, co ma dalej zrobić z plikiem: jeżeli jest to dokument HTML, powinna go wyświetlić, natomiast pliki multimedialne mogą być otwierane w zewnętrznych odtwarzaczach lub zapisywane na dysku.

W języku HTML typy MIME używa się również w atrybutach niektórych znaczników. Dzięki temu przeglądarka z góry wie, jakiego typu pliku może się spodziewać pod podanym adresem i np. nie musi pobierać dużych multimediów tylko po to, żeby po wszystkim przekonać się, że i tak nie potrafi ich obsłużyć. To nie tylko przyspiesza działanie strony oszczędzając użytkownikowi transfer, ale często pozwala również wskazać kilka alternatywnych formatów plików, aby przeglądarka mogła zdecydować, który z nich byłby dla niej najbardziej optymalny.

Oznaczenie MIME składa się zawsze z dwóch części rozdzielonych znakiem ukośnika: typu i podtypu mediów.

Typy mediów

application

Dane binarne przeznaczone do przetwarzania przez aplikacje (podtyp często określa nazwę programu, dla którego są przeznaczone dane)

audio

Dane audio (podtyp określa format audio)

image

Jeden lub więcej indywidualnych obrazów (podtyp określa format obrazu)

text

Materiały mające głównie formę tekstową

video

Zmienny w czasie obraz, możliwe że z dźwiękiem

Podtypy mediów

Każdy typ mediów definiuje określone podtypy, które może przyjmować.

Drzewa rejestracji

Nazwa podtypu może się rozpoczynać specjalnym przedrostkiem, który określa jego rodzaj (drzewo):

vnd.

Publicznie dostępne produkty należące do określonego dostawcy (ang. vendor)

prs.

Produkty niekomercyjne (ang. personal)

x.

Do użytku w prywatnym, lokalnym środowisku (ang. unregistered)

x-

Niestandardowe (ang. experimental)

Składnia strukturalna

Niektóre z podtypów mogą posiadać specjalne przyrostki rozpoczynające się od znaku plusa. Na przykład typ application/xhtml+xml oznacza dokument XHTML zapisany przy użyciu składni języka XML.