Przejdź do treści

Encje HTML

Znaki specjalne HTML

Co zrobić jeśli chcemy umieścić na swojej stronie np. taki tekst: <p>? Niestety ponieważ wyraz ten jest znacznikiem używanym w składni języka HTML, nie jest możliwe wpisanie go po prostu z klawiatury. W takim razie zastanawiasz się na pewno, jak udało mi się go tutaj wpisać. Jeśli jeszcze nie wiesz, spójrz dalej. Znajdziesz tam tabelę z wykazem znaków specjalnych (tzw. encji), których nie można wpisać bezpośrednio z klawiatury. Stosuje się tu pewną "sztuczkę". Na przykład jeśli chcemy napisać tekst: <p>, wpisujemy zamiast niego: &lt;p&gt; lub &#60;p&#62; i gotowe. Przeglądarka sama zinterpretuje te znaki jako właściwe. Jak widać, każdy znak specjalny rozpoczyna się od ampersand ("&"), a kończy średnikiem (";"). Z tego powodu, jeśli chcemy, aby ampersand pojawił się na ekranie, powinniśmy użyć: &amp; lub &#38;.

W pierwszej kolumnie tabeli zawartej dalej w tym rozdziale widnieje dziesiętny numer danego znaku, w drugiej - jego nazwa. Są one równoważne, dlatego możemy używać ich zamiennie, ale wydaje mi się, że ten drugi zapis jest bardziej czytelny, ponieważ jest skrótem od angielskiej nazwy danego symbolu. Zwróć także szczególną uwagę, że przy wpisywaniu nazwy znaku, ważna jest wielkość liter, np. &Alpha; to nie jest to samo co &alpha;! W kolumnie opis znajduje się pełna angielska nazwa wszystkich znaków, dalej - objaśnienie w języku polskim, a na końcu możesz zobaczyć jak będzie wyglądał wybrany symbol na ekranie.

Wpisanie znaku w formacie &#numer pozwala podać numer w systemie dziesiętnym. Można również zrobić to za pomocą kodu szesnastkowego:&#xHEX lub &#XHEX, gdzie HEX jest maksymalnie dwubajtową liczbą szesnastkową (cztery cyfry 0-F). Przy konwersji z systemu dziesiętnego (DEC) na szesnastkowy (HEX) i odwrotnie pomocny może być dowolny bardziej rozbudowany kalkulator (np. systemowy).

Niektóre spośród podanych poniżej znaków nie są interpretowane przez różne przeglądarki, a do wyświetlenia wybranych - zwłaszcza w drugiej części tabeli - może być potrzebna czcionka Unicode (np. 'Lucida Sans Unicode' - domyślnie dostępna w niektórych wersjach systemu Windows, 'Arial Unicode', 'Arial Unicode MS', 'Helvetica Unicode' 'Verdana Unicode', 'Times Unicode', 'Times New Roman Unicode', 'Courier Unicode', 'Courier New Unicode' i inne).

Wygląd dowolnego znaku specjalnego możesz sprawdzić również tutaj.

Źródło: HTML 4.01 Specification

Niełamliwa spacja

Zwróć szczególną uwagę na symbol o nazwie: &nbsp; (czyli &#160;). Jest to dodatkowa niełamliwa spacja (odstęp), zwana również twardą spacją. W normalnym tekście nie mogą stać obok siebie dwie spacje. Nie może się także od niej rozpoczynać żaden wiersz. Dzięki symbolowi dodatkowej spacji, możesz pozbyć się wszystkich tych ograniczeń. Ponadto jeśli rozdzielisz dwa wyrazy symbolem dodatkowej spacji, masz pewność, że w tym miejscu nigdy nie zostanie przełamany wiersz (czyli nie zdarzy się tak, że pierwszy wyraz znajdzie się na końcu linii, a drugi na początku następnej).

Właściwym przeznaczeniem niełamliwej spacji nie jest jednak wprowadzanie wcięć czy powiększonych odstępów w tekście. Znak ten pozwala poprawić estetykę typograficzną treści. Mianowicie powinno się unikać sytuacji, kiedy spójniki znajdują się na końcu linii. Dlatego zaleca się pisanie w następujący sposób:

biały i&nbsp;czarny
Masa 10&nbsp;kg

Narzędzia automatycznie poprawiające estetykę typograficzną tekstu czasami się wbudowane w edytory HTML.

Miękki łącznik

Innym przydatnym znakiem jest miękki łącznik, czyli &shy; lub &#173;. Znak ten służy do inteligentnego dzielenia długich wyrazów pomiędzy kolejne linijki tekstu. Wstawiając taki znak po określonej sylabie długiego wyrazu, dajemy przeglądarce możliwość przedzielenia go w tym miejscu do następnej linii. Jeśli zajdzie taka potrzeba, miękki łącznik wyświetlany jest na końcu linii jak tradycyjny myślnik ("-"), a dalszy ciąg wyrazu zostaje przeniesiony do następnej linijki. Jeśli natomiast układ tekstu w akapicie jest taki, że w miejscu wstawienia miękkiego łącznika linia nie musi być przedzielona, to w ogóle nie zostanie on wyświetlony. Nie jest on również uwzględniany przy przeszukiwaniu treści dokumentu. To, czy będzie uwzględniany przy kopiowaniu tekstu ze strony do schowka systemowego, zależy od przeglądarki - specyfikacja HTML 4.01 nic nie mówi na ten temat, przez co zachowanie przeglądarek nie jest określone.

Jak łatwo zauważyć, działania miękkiego łącznika nie można zastąpić tradycyjnym myślnikiem, ponieważ wtedy bylibyśmy zmuszeni zawsze przełamać po nim linię poprzez użycie znacznika <br>, co niekoniecznie może być działaniem pożądanym, biorąc pod uwagę fakt, że użytkownik może zmienić rozmiar czcionki lub w ogóle nie posiadać ustalonego na stronie kroju czcionki, a wtedy układ akapitu może zmienić się tak, że przedzielenie w wybranym stałym miejscu będzie niewłaściwe, za to byłoby wymagane gdzie indziej.

Przykład &shy;

Przykład

Facebook