Aby tekst na stronie był czytelniejszy, dobrze jest podzielić go na sekcje tematyczne. W celu dodania głównego tytułu nagłówkowego do sekcji wystarczy wstawić znacznik: <h1>...</h1>. Natomiast jeżeli chcemy wstawić tytuł podsekcji, używamy znacznika <h2>...</h2> itd.

W wyrazie "HTML" jest tylko jedna litera "H" 😉 Ale w pytaniu oczywiście chodziło o coś innego. W języku HTML istnieje sześć poziomów tytułów nagłówkowych: od H1 do H6 - przy czym H1 oznacza tytuł główny, a H6 - tytuł podsekcji poziomu szóstego.

W języku HTML blok tworzy się przy pomocy znacznika: <div>...</div>.

Znacznik <div>...</div> powoduje, że tekst i inne elementy przed nim i poniżej niego zostaną przeniesione do nowej linii. Ponadto pozwala on grupować wewnątrz siebie inne elementy np. po to, aby je ustawić na środku ekranu.

Aby podkreślić tekst w języku HTML, wystarczy wpisać go wewnątrz znacznika <s>...</s>.

Domyślnie tekst na stronie internetowej jest napisany zwykłą czcionką. Aby skreślić fragment tekstu, wystarczy umieścić go wewnątrz znacznika <s>...</s>. W ten sposób często oznacza się treść, która jest już nieaktualna albo przestała być istotna.

Aby położyć szczególny nacisk na jakiś tekst, najlepiej umieścić go wewnątrz znacznika <em>...</em>. Natomiast jeśli zależy nam, aby nadać my wysoką ważność, powagę lub pilność, należy objąć go znacznikiem <strong>...</strong>.

Element STRONG nadaje tekstowi znaczenie w postaci wysokiej ważności, a dodatkowo zwykle wyświetla go w sposób pogrubiony. Natomiast element B również wizualnie wytłuszcza tekst, ale jedynie w celach czysto użytkowych nie nadając mu przy tym żadnego dodatkowego znaczenia - w ten sposób oznacza się często np. krótkie wprowadzenie na początku artykułu.

Element ten pozwala wstawić indeks dolny w tekście - tzn. wyświetlić go pomniejszoną czcionką, lekko przesunięty w dół.

Aby wstawić indeks dolny w dokumencie HTML, wystarczy umieścić wybrany fragment tekstu wewnątrz znacznika <sub>...</sub>.

Jeśli wstawimy znaczniki indeksu górnego i dolnego bezpośrednio po sobie, to ten drugi w kolejności wyświetli się przesunięty w prawo. Aby ustawić indeks górny i dolny równo ponad sobą w jednej pionowej linii, można się posłużyć następującym kodem: A<span style="display: inline-block; line-height: 0.5"><sup style="display: block">1</sup><sub>2</sub></span>.

W tym celu należy umieścić tekst wewnątrz znacznika <var>...</var>.

Chociaż możemy w dowolny sposób wyróżnić wizualnie tekst będący zmienną (np. matematyczną, fizyczną, języka programowania albo parametr funkcji), lepiej jest do tego użyć znacznika <var>...</var>. Oprócz określonego sposobu formatowania nadaje znaczenie semantyczne. Dzięki temu tak oznaczony tekst może być lepiej zrozumiany przez wszelkiego rodzaju czytniki i zautomatyzowane aplikacje przetwarzające treść stron internetowych.

Jest to element (znacznik) odpowiedzialny za wstawienie bloku z cytatem.

Aby wstawić dłuższy cytat w postaci osobnego akapitu lub kilku akapitów, należy umieścić go wewnątrz znacznika <blockquote>...</blockquote>. Natomiast do umieszczenia krótkiego cytatu w postaci jednego lub kilku zdań mieszczących się w tym samym akapicie co reszta tekstu, trzeba użyć znacznika <q>...</q>.

Jest to element (znacznik) listy opisowej zawierającej pary elementów w postaci nazwy DT i przyporządkowanej jej wartości DD.

Jest to element składowy listy opisowej DL reprezentujący termin lub inną nazwę, do której za pomocą elementu DD jest przyporządkowany jej opis, definicja lub wartość.

Element UL tworzy listę nieuporządkowaną (ang. unordered list) w postaci wypunktowania, natomiast UL - listę uporządkowaną (ang. ordered list) w postaci numeracji. Aby rozpoznać, którego elementu należy użyć w danej sytuacji, najlepiej zadać sobie pytanie: czy po przestawieniu elementów listy nadal będzie miała ona sens logiczny? Jeśli tak, lepiej skorzystać z listy nieuporządkowanej. Natomiast w przypadku kiedy opisujemy np. listę kroków, które należy wykonać w określonej kolejności, właściwym znacznikiem będzie lista uporządkowana.

W celu wstawienia listy nieuporządkowanej najpierw wstawiamy znacznik <ul>...</ul>, a następnie wewnątrz niego kolejne punkty listy - każdy w osobnym znaczniku <li>...</li>.

Jest to element listy (ang. list item), który umieszcza się wewnątrz znacznika <ul>...</ul> lub <ol>...</ol>. Służy on do wstawienia kolejnych punktów listy nieuporządkowanej (wypunktowanie) i uporządkowanej (numeracja).

Pozwala to stworzyć wykaz wielopoziomowy w postaci listy punktów głównych z podpunktami niższego poziomu. Każdy kolejny poziom wykazu zwykle jest bardziej przesunięty w prawo.

Aby stworzyć wielopoziomowe wypunktowanie lub numerację, należy umieścić element wykazu podrzędnego <ul>...</ul> lub <ol>...</ol> wewnątrz znacznika <li>...</li> wykazu nadrzędnego.

Jest to element wstawiający na stronie poziomą linię (ang. horizontal rule). Możemy jej użyć np. aby rozdzielić sąsiednie części rozdziału, które co prawda różnią się od siebie tematycznie, ale nie tak bardzo, aby podzielić je na osobne rozdziały.

W większości przeglądarek pozioma linia domyślnie składa się z dwóch przylegających do siebie kresek o grubości jednego piksela każda. Aby tę wartość podwoić, można posłużyć się następującym kodem: <hr style="border-width: 2px">.

Komentarze w języku HTML to fragmenty tekstu, które nie wyświetlają się w oknie przeglądarki, ale są widoczne po włączeniu podglądu kodu źródłowego strony (np. po wciśnięciu kombinacji klawiszy Ctrl+U). Na początku komentarza należy umieścić: <!--, natomiast na jego końcu: -->. Mogą się one bez przeszkód rozciągać na wiele linijek.

Tak, znaczniki mogą być umieszczane wewnątrz komentarza HTML. Oczywiście wtedy nie wyświetlą się w oknie przeglądarki. Własność tę czasami wykorzystuje się do tymczasowego ukrycia fragmentów kodu HTML, który w tej chwili nie jest już potrzebny, ale w przyszłości może się jeszcze przydać. Należy jednak pamiętać, że cała zawartość komentarza nadal będzie widoczna w źródle strony, a ponadto może nieco wydłużyć czas wczytywania dokumentu HTML. Trzeba również zadbać, aby wewnątrz komentarza nie znalazł się inny, wewnętrzny komentarz, ponieważ taki zapis jest niedozwolony!

Kod HTML jest semantyczny, jeśli do oznaczania jego fragmentów używamy elementów, które nadają swojej zawartości określone znaczenie - zgodnie z ich przeznaczeniem opisanym w specyfikacji języka.

Najczęściej o semantyce mówimy w kontekście użytkownika serwisu WWW. W takiej sytuacji elementy semantyczne to takie, które nadają swojej zawartości istotne dla użytkownika znaczenie (podane w specyfikacji HTML), a nie tylko określony sposób formatowania tekstu.