Pytania i odpowiedzi
Poniżej znajdziesz wykaz najczęściej zadawanych pytań z tego rozdziału wraz ze zwięzłymi odpowiedziami i gotowymi do użycia przykładami kodu HTML. Aby sprawdzić bardziej szczegółowy opis, kliknij odnośnik "Zobacz więcej..." pod wybraną odpowiedzią.
Co to jest język HTML5?
Czym jest HTML5?
Jest to piąta, najnowsza wersja specyfikacji języka HTML. W stosunku do poprzedniej wprowadza szereg nowych elementów i atrybutów zwiększających interaktywność, multimedialność i semantyczność dokumentów. HTML to skrót od Hypertext Markup Language - czyli Hipertekstowy Język Oznaczania. Jest to język komputerowy służący do tworzenia stron internetowych. Dokument HTML jest plikiem tekstowym, w którym wpisujemy wszystkie polecenia dotyczące formatowania tekstu, wstawiania grafiki i inne.
Jak sprawdzić czy przeglądarka obsługuje HTML5?
Przejdź na stronę pt. Czy mogę używać..., a następnie w sekcji HTML5 zobacz, które przeglądarki poprawnie wspierają różne elementy tego języka.
Jaką mam wersję Chrome?
Przeglądarka Google Chrome aktualizuje się automatycznie. Zatem prawdopodobnie masz zainstalowaną najnowszą jej wersję. Aby to sprawdzić, otwórz menu: Pomoc / Google Chrome - informacje.
Czy przejście z języka (X)HTML do (X)HTML5 wymaga przepisania wszystkich stron od nowa?
Czym jest XHTML?
XHTML to skrót od Extensible Hypertext Markup Language - czyli Rozszerzalny Hipertekstowy Język Oznaczania. Jest to język komputerowy służący do tworzenia stron internetowych. Dokument XHTML jest plikiem tekstowym, w którym wpisujemy wszystkie polecenia dotyczące formatowania tekstu, wstawiania grafiki i inne.
Czym się różni XHTML od HTML?
Dokumenty XHTML mogą zawierać dokładnie takie same elementy co HTML, ale dodatkowo ich sposób zapisu musi być zgodny ze składnią XML (ang. Extensible Markup Language - czyli Rozszerzalny Język Oznaczania). XML to bardziej uniwersalny język oznaczania tekstu, w którym możemy tworzyć nowe znaczniki. Przy jego użyciu można zbudować dowolny dokument, a nie tylko stronę internetową, nadając mu wewnętrzną strukturę - tzn. umieszczać wybrane fragmenty tekstu w znacznikach, które mogą być następnie ułożone jeden wewnątrz drugiego, tak aby stanowiły logiczne połączenie. Przykładem struktury w języku HTML mogą być ramy dokumentu, składające się z nagłówka <head>...</head> i właściwego ciała dokumentu <body>...</body>, a wszystko to umieszczone wewnątrz znacznika <html>...</html>.
Jak wygląda typowy dokument (X)HTML5?
Jak pisać w HTML5?
Do tworzenia dokumentów HTML5 możesz użyć dowolnego edytora HTML.
Jak zastosować język HTML5?
Aby mieć pewność, że przeglądarka internetowa zinterpretuje dokument jako HTML5, umieść w nim w pierwszej linijce następujący tekst: <!doctype html>.
Jak włączyć HTML5?
Nie ma potrzeby zmieniać żadnych ustawień przeglądarki internetowej, aby włączyć obsługę języka HTML5. Jeżeli Twoja przeglądarka wspiera ten język, sama zorientuje się, że wyświetlany dokument został napisany w standardzie HTML5.
Jakie nowe elementy (znaczniki) znajdują się w HTML5?
Co pojawiło się nowego w HTML5?
Jedną z nowości w języku HTML5 było wprowadzenie zupełnie nowych znaczników mających na celu zwiększenie interaktywności, multimedialności i semantyczności dokumentów.
Jakie są elementy składowe HTML5?
Wszystkie nowe znaczniki w HTML5 zostały podzielone na następujące kategorie: sekcje, znaczniki grupujące, semantyka tekstu, elementy osadzone, formularze, elementy interaktywne, skrypty.
Jakie są znaczniki sekcji?
Jak podzielić tematycznie obszerniejsze fragmenty dokumentu HTML5?
Jak zrobić sekcję w HTML?
Sekcja dokumentu to tematyczna grupa treści, zwykle zawierająca nagłówek. Aby wstawić najprostszą sekcję w pliku HTML5, wystarczy objąć jej zawartość znacznikiem <section>...</section>.
Kiedy DIV a kiedy SECTION?
Znacznika DIV używamy, kiedy chcemy zmienić wygląd treści lub elementów, które się wewnątrz niego znajdują. Jego zawartość nie musi być w żaden sposób wewnętrznie powiązana ze sobą tematycznie. Natomiast element SECTION tworzy nową sekcję w dokumencie, czyli odrębny tematycznie rozdział na stronie. Stosuj go zawsze, kiedy chcesz przekazać dodatkowe znaczenie semantyczne do objętej nim zawartości.
Jak nazwać sekcje w HTML?
Aby zatytułować sekcję, należy zaraz na jej początku wstawić dowolny znacznik tytułu nagłówkowego: H1, H2, H3, H4, H5 lub H6.
Czy DIV to znacznik sekcji?
Jak wstawić artykuł do dokumentu HTML5?
Co to jest ARTICLE w HTML?
Jest to znacznik tworzący wewnętrznie kompletną sekcję w dokumencie HTML5, która mimo że jest mocno powiązana z pozostałą zawartością strony, to w innym kontekście mogłaby funkcjonować również niezależnie.
Kiedy ARTICLE a kiedy SECTION?
Oba te znaczniki tworzą nową sekcję w dokumencie, po usunięciu której treść utraciłaby wewnętrzną spójność lub sens. Jednak w przypadku ARTICLE zawartość nim objęta ma bardziej samodzielny charakter, tzn. potencjalnie mogłaby być opublikowana niezależnie od pozostałej treści na stronie. Jest to więc element nadający bardziej szczegółowe znacznie swojej zawartości. Natomiast jeśli wybierzemy jakiś wewnętrznie powiązany tematycznie fragment strony, który samodzielnie utraciłby sens albo byłyby niewystarczająco wartościowy dla czytelnika, to lepiej objąć go znacznikiem SECTION.
W jaki sposób w HTML5 powinno się wstawiać elementy, powiązane tematycznie z artykułem na stronie?
Co robi ASIDE w HTML?
Element ASIDE oznacza sekcję na stronie, która jest tylko nieznacznie powiązana tematycznie z resztą treści w dokumencie HTML5. Na przykład mogą to być bannery reklamowe albo wtrącone cytaty, do których nie na żadnego bezpośrednio odniesienia w pozostałej części artykułu ani one nie odnoszą się również wprost do tego artykułu, a zostały w tym miejscu zamieszczone tylko dlatego, że w sposób ogólny pasują do kontekstu treści na stronie.
Kiedy ASIDE a kiedy ARTICLE?
Oba te znaczniki tworzą nową sekcję w dokumencie, która w innym kontekście mogłaby funkcjonować niezależnie. Stosuj element ASIDE do oznaczania wszelkich elementów pobocznych, które można by było swobodnie usunąć z dokumentu bez żadnej utraty jego wewnętrznej spójności. Natomiast jeśli usunięcie samodzielnej sekcji spowodowałoby, że pozostała treść na stronie utraciłaby sens, właściwym wyborem będzie element ARTICLE.
Jak powinno się wstawiać wprowadzenie w dokumentach HTML5?
Jak zrobić nagłówek w stronie HTML?
Często na początku artykułów na stronach internetowych można zaobserwować specjalnie wyróżniony fragment będący streszczeniem albo krótkim wprowadzeniem do właściwej treści. Taki nagłówek artykułu powinno się umieszczać wewnątrz znacznika <header>...</header>.
Czy HEADER to znacznik sekcji?
W jaki sposób oznaczyć stopkę w dokumentach HTML5?
Co robi FOOTER w HTML?
Jest to znacznik, który stanowi stopkę sekcji albo stopkę całej strony - jeśli nie został umieszczony wewnątrz żadnej sekcji. Mogą się w niej znajdować np. informacje o autorze artykułu bądź całej strony, prawach autorskich albo linki do źródeł użytych w treści artykułu.
Czy FOOTER to znacznik sekcji?
W jaki sposób oznaczyć w HTML5: ilustrację, diagram, zdjęcie, kod źródłowy, rysunek, rycinę, wykres, załącznik?
Co oznacza FIGURE w HTML?
Jest to element służący do wstawiania ilustracji, diagramów i innych tego typu załączników do dokumentów HTML5.
Co to jest FIGCAPTION?
Jest to element służący do wstawiania podpisów ilustracji bądź diagramów i innych tego typu załączników w dokumentach HTML5.
Jak dodać opis do zdjęcia HTML?
Najlepszym sposobem dodania krótkiego opisu pod zdjęciem jest umieszczenie na stronie znacznika FIGURE, a wewnątrz niego IMG i FIGCAPTION. Na przykład jeśli plik zdjęcia nazywa się "zdjecie.jpg" i znajduje się w tym samym katalogu co dokument *.html, w którym chcemy go wstawić, można się posłużyć następującym kodem: <figure> <img src="zdjecie.jpg" alt="Tekst zastępczy"> <figcaption>Podpis zdjęcia</figcaption> </figure>. W odróżnieniu od tekstu zastępczego - który jest używany na wypadek, gdyby zdjęcie nie mogło być załadowane - podpis zdjęcia zawsze pojawi się na stronie.
Kiedy FIGURE a kiedy ASIDE?
Oba te znaczniki dodają do dokumentu HTML5 jakiegoś rodzaju wtrąconą treść. Oba również z powodzeniem moglibyśmy umieścić na osobnej stronie - poza artykułem, w którym pierwotnie się znalazły. Jednak treść artykułu zwykle bezpośrednio odnosi do występujących w nim ilustracji i diagramów, dlatego co najwyżej moglibyśmy przenieść je na inną podstronę serwisu, a w artykule wstawić do nich odsyłacz. Z tego powodu stosuj znacznik FIGURE zawsze wtedy, gdy po usunięciu jego zawartości z serwisu pozostała treść utraciłaby wewnętrzną spójność. Natomiast jeżeli nawet po zupełnym wykasowaniu takiej wstawki z całej witryny właściwy artykuł nadal utrzymałby swój sens, lepiej będzie użyć znacznika ASIDE.
W jaki sposób wstawić odtwarzacz filmów wideo lub muzyki audio na stronie internetowej?
Jak wstawić filmik HTML?
Jeśli chcesz umieścić na swojej stronie plik wideo z serwisów takich jak YouTube, Facebook czy Twitter, poszukaj tam opcji "Umieść", "Osadź" lub "Zamieść", która powinna znajdować się gdzieś przy takim filmie. Po jej wyborze witryna wygeneruje gotowy kod HTML do wstawienia bezpośrednio na stronie. Natomiast jeżeli chcesz zamieścić w swoim serwisie własnoręcznie nakręcony filmik, użyj do tego znacznika VIDEO. Na przykład jeśli plik wideo nazywa się "film.mp4" i znajduje się w tym samym katalogu na dysku co dokument *.html, w którym chcesz go wstawić, możesz się posłużyć następującym kodem: <video src="film.mp4"> <a href="film.mp4">Pobierz film</a> </video>.
Jakie znaczniki w HTML5 są wykorzystywane do osadzania plików multimedialnych na stronie internetowej?
Aby wstawić na stronie odtwarzacz filmów, należy się posłużyć znacznikiem VIDEO. Natomiast do osadzenia odtwarzacza muzyki, podcastów itp. służy znacznik AUDIO. Ponadto wewnątrz każdego z tych elementów można dodatkowo umieścić znaczniki SOURCE służące do wskazania plików w różnych formatach - na wypadek gdyby przeglądarka nie obsługiwała któregoś z nich.
Jak dodać dźwięk do strony HTML?
Na przykład jeśli plik dźwiękowy nazywa się "dzwiek.mp3" i znajduje się w tym samym katalogu na dysku co dokument *.html, w którym chcesz go wstawić, możesz się posłużyć następującym kodem: <audio src="dzwiek.mp3"> <a href="dzwiek.mp3">Pobierz plik</a> </audio>.
Jak wstawić MP4 do HTML?
Warto pamiętać, że np. ze względów licencyjnych nie każda przeglądarka będzie potrafiła odtworzyć film MP4. Dlatego dodatkowo dobrze jest użyć dowolnej aplikacji do konwersji wideo i przekształcić plik MP4 również do otwartego formatu OGV. Następnie jeśli tak przygotowane pliki będą się znajdować w tym samym katalogu na dysku co dokument *.html, w którym będziemy chcieli je wstawić, a same pliki będą się nazywać odpowiednio np.: "film.mp4" i "film.ogv", to do ich umieszczenia na stronie można się posłużyć następującym kodem: <video> <source src="film.mp4" type='video/mp4; codecs="avc1.42E01E, mp4a.40.2"'> <source src="film.ogv" type='video/ogg; codecs="theora, vorbis"'> Pobierz film w formacie: <a href="film.mp4">MP4</a>, <a href="film.ogv">OGV</a> </video>.
Jaki format wideo na stronę WWW?
MP4 to komercyjny format skompresowanych plików wideo, którego nazwa pochodzi od czwartej wersji standardu opracowanego przez Moving Picture Experts Group (MPEG). Innym popularnym formatem wideo przeznaczonym dla stron internetowych, a przy tym nieobjętym płatnymi licencjami, jest OGV. Każdy plik wideo można przekonwertować do obu tych formatów i podać je jednocześnie w atrybutach tego samego odtwarzacza. Przeglądarka sama zdecyduje, który z plików pobierze i uruchomi.
Jak zapętlić film w HTML?
W tym celu do znacznika odtwarzacza wideo należy dodać odpowiedni atrybut logiczny (bez wartości): <video src="film.mp4" loop></video>.
Jak wyśrodkować film w HTML?
Aby ustawić odtwarzacz wideo na środku ekranu, należy go umieścić wewnątrz elementu blokowego z przypisanym odpowiednim stylem: <div style="text-align: center"> <video src="film.mp4"></video> </div>.
W jaki sposób przyspieszyć ładowanie zewnętrznych zasobów (plików): zdjęć, filmów wideo, dźwięku audio, arkuszy stylów CSS, czcionek, skryptów?
Do czego służy wstępne ładowanie?
Wstępne ładowanie służy do przygotowania zasobów przed ich rzeczywistym użyciem, co pozwala na płynniejsze działanie aplikacji. Działa to poprzez wczytywanie zasobów, takich jak skrypty lub style, z wyprzedzeniem, aby były one dostępne, gdy będą potrzebne. Na przykład, aby wstępnie załadować skrypt, można użyć <link rel="preload" href="script.js" as="script">. Stosuje się je, gdy zasoby są kluczowe dla wydajności lub w czasie, gdy nie są jeszcze bezpośrednio używane, ale będą potrzebne wkrótce.
Jak działa wstępne ładowanie?
Wstępne ładowanie działa poprzez wczytywanie zasobów, takich jak pliki CSS, JavaScript lub obrazy, zanim zostaną one potrzebne przez stronę. Używa się do tego tagu <link rel="preload" href="resource.css" as="style"> lub innych mechanizmów, aby przeglądarka mogła załadować zasoby w tle, co zmniejsza czas ładowania strony, gdy zasoby stają się aktywne. Pozwala to na uniknięcie opóźnień w ładowaniu strony, poprawiając doświadczenie użytkownika.
Kiedy stosować wstępne ładowanie?
Wstępne ładowanie stosuje się, gdy chcemy poprawić wydajność aplikacji, zwłaszcza gdy wiemy, że dany zasób będzie potrzebny w niedalekiej przyszłości. Przykładowo, jeśli mamy stronę, która wymaga ciężkiego skryptu do działania, można użyć <link rel="preload" href="heavy-script.js" as="script"> w sekcji <head>, aby skrypt był gotowy, gdy będzie potrzebny. Wstępne ładowanie jest przydatne do zasobów krytycznych, które mogą wpłynąć na funkcjonalność lub wygląd strony.
W jaki sposób załadować skrypt JavaScript (JS) asynchronicznie, aby nie blokował szybkiego wyświetlania strony WWW?
Jakie są sposoby umieszczania skryptu w dokumencie HTML?
Skrypt można umieścić w dokumencie HTML na trzy główne sposoby: bezpośrednio w tagu <script> w sekcji <head> lub <body>, zewnętrzny skrypt za pomocą atrybutu src w tagu <script>, jak w <script src="script.js"></script>, lub za pomocą async lub defer dla ładowania asynchronicznego i odroczonego.
Co to jest skrypt src w HTML?
Skrypt src w HTML to atrybut tagu <script>, który określa ścieżkę do pliku JavaScript, który ma być załadowany. Na przykład: <script src="script.js"></script>. Używając src, zamiast pisać kod JavaScript bezpośrednio w tagu <script>, możemy załadować kod z zewnętrznego pliku.
Na czym polega asynchroniczność?
Asynchroniczność polega na wykonywaniu zadań niezależnie od głównego wątku aplikacji, co pozwala na równoległe przetwarzanie i unikanie blokowania interfejsu użytkownika. W kontekście skryptów oznacza to, że skrypt jest ładowany równolegle z innymi zasobami, a jego wykonanie następuje, gdy zostanie całkowicie pobrany, co nie wpływa na wczytywanie reszty strony. Na przykład, <script src="script.js" async></script> załaduje skrypt asynchronicznie.
Jak załadować skrypt asynchronicznie?
Skrypt można załadować asynchronicznie, używając atrybutu async w tagu <script>. Na przykład: <script src="script.js" async></script>. Skrypt załadowany w ten sposób jest pobierany równolegle z resztą strony i wykonywany, gdy zostanie załadowany, bez blokowania renderowania strony.
Co to jest skrypt asynchroniczny?
Skrypt asynchroniczny to skrypt, który jest ładowany równolegle z resztą strony i wykonywany, gdy zakończyło się już jego pobieranie, bez blokowania renderowania strony. Można to osiągnąć, używając atrybutu async w tagu <script>, jak w <script src="script.js" async></script>.
Co jest lepsze, asynchroniczne czy odroczone?
Wybór między asynchronicznym a odroczonym ładowaniem skryptów zależy od potrzeb aplikacji. Skrypty asynchroniczne są ładowane i wykonywane w miarę ich dostępności, co może być korzystne, gdy taki skrypt nie zależy od innych skryptów umieszczonych na stronie. Skrypty odroczone są ładowane równolegle, ale wykonywane po pełnym załadowaniu dokumentu, co jest lepsze, gdy skrypt zależy od DOM. Na przykład, <script src="script.js" defer></script> zapewnia, że skrypt zostanie wykonany po załadowaniu strony.
Jak opóźnić ładowanie skryptów?
Aby opóźnić ładowanie skryptów, można użyć atrybutu defer w tagu <script>, jak w <script src="script.js" defer></script>. Skrypty z atrybutem defer są ładowane równolegle z resztą strony, ale wykonywane są dopiero po załadowaniu całego dokumentu, co pozwala uniknąć blokowania renderowania strony.
Czy mogę używać jednocześnie asynchronizacji i odroczenia?
Tak, można używać atrybutów async i defer jednocześnie w tagu <script>, chociaż specyfikacja HTML5 wskazuje, że jest to nietypowa konfiguracja. Gdy oba atrybuty są użyte, zachowanie skryptu zależy od przeglądarki: nowoczesne przeglądarki ignorują defer i traktują skrypt jako asynchroniczny, natomiast starsze przeglądarki, które obsługują tylko defer, zastosują opóźnione ładowanie. Na przykład: <script src="script.js" async defer></script>.
Jak zabezpieczyć formularz internetowy przed wyciekiem (ujawnieniem) danych osobowych?
Jakie jest zastosowanie autouzupełniania w HTML?
Autouzupełnianie w HTML jest używane do ułatwienia użytkownikom wprowadzania danych poprzez automatyczne sugerowanie i uzupełnianie wartości na podstawie wcześniejszych wpisów lub zapisanych danych. Na przykład, w formularzu <input type="text" name="email"> przeglądarka może automatycznie wypełnić adres e-mail użytkownika, który był wcześniej używany.
Jak wyłączyć autouzupełnianie w HTML?
Autouzupełnianie można wyłączyć w HTML, dodając atrybut autocomplete="off" do tagu <form>, <input>, <select> lub <textarea>. Na przykład: <input type="text" name="username" autocomplete="off">. Zabrania to przeglądarkom wypełniania pola wartościami zapisanymi wcześniej.
Kiedy wyłączyć autouzupełnianie?
Autouzupełnianie powinno być wyłączone, gdy wprowadzane dane są wrażliwe lub specyficzne dla jednej sesji, jak w przypadku formularzy logowania, danych płatniczych lub innych informacji osobistych. Przykładowo, dla pól w formularzu autoryzacji warto użyć <input type="number" name="pin" autocomplete="off">, aby uniknąć zapisywania numerów PIN przez przeglądarkę.
Jak wyłączyć autouzupełnianie haseł?
Autouzupełnianie haseł można wyłączyć, używając atrybutu autocomplete="off" w tagu <input> dla pola hasła. Na przykład: <input type="password" name="password" autocomplete="off">. Zapobiega to przeglądarkom wypełnianiu pola hasła zapisanymi wcześniej wartościami.
Jak usunąć autouzupełnianie w polu tekstowym?
Aby usunąć autouzupełnianie w polu tekstowym, należy dodać atrybut autocomplete="off" do tagu <input>. Na przykład: <input type="text" name="field" autocomplete="off">. To zapobiega przeglądarkom sugerowaniu i automatycznemu uzupełnianiu wartości w tym polu.
W jaki sposób wprowadzić kursor tekstowy do wybranego pola formularza automatycznie po załadowaniu strony?
Co to jest funkcja autofocus?
Funkcja autofocus w HTML jest używana do automatycznego ustawienia fokusu na określonym elemencie formularza, takim jak pole tekstowe, gdy strona jest załadowana. Na przykład, używając <input type="text" name="username" autofocus>, przeglądarka automatycznie ustawi kursor w polu username podczas ładowania strony.
Jak ustawić domyślny fokus w HTML?
Domyślny fokus w HTML można ustawić, dodając atrybut autofocus np. do tagu <input>, <textarea> lub <select>. Na przykład, <input type="text" name="search" autofocus> sprawi, że pole wyszukiwania będzie automatycznie zaznaczone po załadowaniu strony.
Jak ustawić fokus na konkretnym elemencie HTML?
Aby ustawić fokus na konkretnym elemencie HTML, należy dodać atrybut autofocus do tego elementu, jak w <input type="text" id="myInput" autofocus>. Można również ustawić fokus programowo za pomocą JavaScript, używając metody focus(), np. document.getElementById('myInput').focus();.
Jak ustawić autofokus na "fałsz" w HTML?
W HTML nie ma bezpośredniego sposobu na ustawienie autofokusu na "fałsz" poprzez atrybuty, ponieważ autofocus działa jako przełącznik, który albo jest włączony, albo nie. Aby programowo usunąć autofocus, można po prostu nie używać atrybutu autofocus lub usunąć go z elementu, lub w kodzie JavaScript ustawić fokus na innym elemencie, co zrezygnuje z autofocusu, np. document.getElementById('otherElement').focus();.
Jak usunąć domyślny fokus na przycisku w HTML?
Aby usunąć domyślny fokus na przycisku w HTML, można użyć atrybutu tabindex="-1" w tagu <button>, co spowoduje, że przycisk nie będzie dostępny do nawigacji za pomocą klawiatury. Na przykład: <button tabindex="-1">Przycisk</button>. Alternatywnie, można usunąć fokus CSS-owo, stosując atrybut style="outline: none" w wybranym znaczniku, albo odpowiednią deklarację w arkuszu stylów - np.: button { outline: none; }, choć to może wpłynąć na dostępność i użyteczność.
Jak sprawić, aby zawartość dowolnego elementu HTML na stronie WWW można było edytować?
Jak zrobić edytowalny kod HTML?
Aby zrobić edytowalny kod HTML, należy dodać atrybut contenteditable="true" do dowolnego elementu HTML, co sprawi, że użytkownicy będą mogli edytować jego zawartość bezpośrednio na stronie. Na przykład: <div contenteditable="true">Edytowalny tekst</div>. To sprawia, że zawartość tego <div> stanie się edytowalna.
Jaki jest pożytek z contenteditable w HTML?
Atrybut contenteditable w HTML jest użyteczny do tworzenia obszarów na stronie, które użytkownicy mogą edytować bezpośrednio w przeglądarce, co jest przydatne w aplikacjach takich jak edytory tekstu online, pola do szybkiego edytowania treści lub formularze, gdzie użytkownik może wprowadzać dane bez potrzeby dodatkowych pól wejściowych. Przykład: <div contenteditable="true">Edytowalny tekst</div>.
W jaki sposób nie opóźniać wyświetlania strony podczas ładowania dużych obrazków?
Co to znaczy "dekodowanie"?
Dekodowanie odnosi się do procesu przekształcania danych z jednego formatu na inny, zrozumiały dla docelowego systemu lub aplikacji. W kontekście komputerów może oznaczać konwersję zakodowanych informacji, takich jak obrazów lub tekstu, do ich pierwotnej, użytecznej formy.
Jakie są przykłady dekodowania?
Przykłady dekodowania obejmują konwersję zakodowanego pliku obrazu (np. JPEG) do formatu, który można wyświetlić na ekranie, deszyfrowanie zaszyfrowanej wiadomości, aby była czytelna, oraz dekodowanie znaków zakodowanych w formacie HTML, takich jak ©, na ich odpowiedniki, np. ©.
Jaki jest atrybut dekodowania w HTML?
Atrybut decoding w HTML określa, jak przeglądarka powinna dekodować obraz przed jego wyświetleniem. Może przyjmować wartości auto, sync, lub async. Na przykład, <img src="image.jpg" decoding="async"> ustawia dekodowanie asynchroniczne, co może poprawić wydajność ładowania strony.
Co robi dekodowanie asynchroniczne?
Dekodowanie asynchroniczne (decoding="async") umożliwia przeglądarce ładowanie i dekodowanie obrazu w tle, co pomaga w zwiększeniu wydajności ładowania strony, ponieważ inne zasoby strony mogą być w tym czasie wczytywane równocześnie, co skutkuje szybszym wyświetlaniem zawartości strony.
W jaki sposób za jednym razem zablokować kilka pól formularza HTML?
Co robi FIELDSET?
Tag <fieldset> w HTML jest używany do grupowania powiązanych elementów formularza w logiczne sekcje, co pomaga w organizacji i poprawia czytelność formularza. Zwykle jest używany wraz z tagiem <legend>, który dodaje tytuł do grupy pól, np. <fieldset> <legend>Dane osobowe</legend> <input type="text" name="name"> </fieldset>.
Jak wyłączyć zestaw pól w HTML?
Aby wyłączyć zestaw pól w HTML, można użyć atrybutu disabled w tagu <fieldset>. Wszystkie elementy formularza wewnątrz tego zestawu staną się niedostępne i nie będą mogły być edytowane ani wysłane. Przykład: <fieldset disabled> <input type="text" name="name"> </fieldset>.
W jaki sposób zablokować przeciąganie elementów myszką?
Co oznacza przeciąganie w HTML?
Przeciąganie w HTML odnosi się do funkcji przeciągania i upuszczania, która pozwala użytkownikom przenosić elementy z jednego miejsca do innego na stronie internetowej. Dzięki zastosowaniu API Drag and Drop, można oznaczyć elementy jako przeciągane za pomocą atrybutu draggable="true", a następnie obsługiwać zdarzenia takie jak dragstart, dragover, i drop, aby określić, co powinno się stać podczas przeciągania i upuszczania tych elementów.
Jak działa przeciąganie i upuszczanie kodu HTML?
Przeciąganie i upuszczanie w HTML jest obsługiwane przez API Drag and Drop, które umożliwia użytkownikom przeciąganie elementów z jednego miejsca i upuszczanie ich w innym. Do implementacji wykorzystuje się zdarzenia takie jak dragstart, dragover, i drop. Przykład prostego kodu: <div draggable="true" ondragstart="event.dataTransfer.setData('text/plain', event.target.id)" id="dragItem">Przeciągnij mnie</div> <div ondragover="event.preventDefault()" ondrop="handleDrop(event)" id="dropZone">Upuść tutaj</div>.
Jak umieścić przeciąganie w HTML?
Aby umożliwić przeciąganie elementu w HTML, należy ustawić atrybut draggable="true" na elemencie, który ma być przeciągany, oraz obsłużyć zdarzenia dragstart, dragover, i drop. Na przykład: <div draggable="true" ondragstart="event.dataTransfer.setData('text/plain', event.target.id)" id="dragItem">Przeciągnij mnie</div><div ondragover="event.preventDefault()" ondrop="handleDrop(event)" id="dropZone">Upuść tutaj</div>.
Jak zapewnić szybsze ładowanie krytycznych zasobów (obrazków, arkuszy stylów, skryptów) osadzonych na stronie?
Co to jest fetchpriority?
Atrybut fetchpriority w HTML jest używany do określenia priorytetu pobierania zasobów, takich jak obrazki, przez przeglądarkę. Pozwala to na kontrolowanie, które zasoby powinny być ładowane z większym priorytetem w celu poprawy wydajności strony. Atrybut ten może przyjmować wartości takie jak high, low, lub auto.
Jak dodać fetchpriority="high"?
Aby dodać fetchpriority="high", należy umieścić ten atrybut w tagu <img>, <link> lub <script> dla zasobów, które mają mieć wysoki priorytet pobierania. Na przykład: <img src="image.jpg" fetchpriority="high"> lub <link rel="preload" as="style" href="style.css" fetchpriority="high">. To zapewni, że przeglądarka pobierze te zasoby z wyższym priorytetem.
W jaki sposób ukryć element na stronie, ale pozwolić wyszukiwać jego treść?
Jak ukryć coś w HTML?
Aby ukryć coś w HTML, można użyć atrybutu hidden, który sprawia, że dany element nie jest widoczny na stronie i nie zajmuje miejsca w układzie. Na przykład: <div hidden>Ukryty element</div>. Taki element pozostaje w kodzie HTML, ale nie jest wyświetlany użytkownikom.
Jak zrobić ukryty tekst w HTML?
Aby zrobić ukryty tekst w HTML, można użyć atrybutu hidden na elemencie zawierającym tekst. Przykład: <span hidden>Ukryty tekst</span>. Taki tekst nie będzie widoczny na stronie, ani nie zajmie miejsca w układzie.
Co zrobić, żeby obrazki na stronie były ładowane dopiero, kiedy użytkownik przewinie stronę w ich pobliże?
Co to jest leniwe ładowanie w HTML?
Co to jest ładowanie chętne i leniwe?
Ładowanie chętne (ang. eager loading) to technika, w której wszystkie zasoby są ładowane natychmiast po załadowaniu strony, bez względu na to, czy są od razu widoczne. Ładowanie leniwe (ang. lazy loading) opóźnia ładowanie zasobów do momentu, gdy staną się potrzebne, np. gdy użytkownik przewinie stronę do miejsca, w którym się znajdują.
Jak włączyć inteligentne ładowanie?
Inteligentne ładowanie można włączyć, stosując atrybut loading="lazy" dla elementów, takich jak <img> i <iframe>. Na przykład: <img src="obrazek.jpg" loading="lazy">. Dzięki temu zasoby te będą ładowane tylko wtedy, gdy użytkownik przewinie stronę w ich pobliże.
Dlaczego leniwe ładowanie?
Leniwe ładowanie jest stosowane, aby przyspieszyć czas ładowania początkowej części strony, zmniejszając ilość zasobów ładowanych od razu. Pozwala to na szybsze wyświetlenie treści użytkownikowi, jednocześnie oszczędzając zasoby serwera i przepustowość sieci.
Co to jest leniwe ładowanie elementów IFRAME?
Leniwe ładowanie elementów <iframe> polega na opóźnieniu ładowania zawartości IFRAME do momentu, gdy użytkownik zbliży się do niego podczas przewijania strony. Można to osiągnąć poprzez dodanie atrybutu loading="lazy" do tagu <iframe>, co poprawia wydajność strony.
Czy mogę użyć ładowania leniwego IMG?
Tak, możesz użyć ładowania leniwego dla obrazków (<img>) w HTML, dodając atrybut loading="lazy" do tagu <img>. Dzięki temu obrazek będzie ładowany tylko wtedy, gdy użytkownik przewinie stronę w jego pobliże.
Czy powinienem używać leniwego ładowania?
Tak, powinieneś używać leniwego ładowania, szczególnie na stronach z dużą ilością obrazków lub elementów IFRAME. Leniwe ładowanie poprawia wydajność strony, skracając czas ładowania początkowego i zmniejszając zużycie zasobów sieciowych, co pozytywnie wpływa na doświadczenie użytkownika.
Jak sprawdzić, czy działa leniwe ładowanie?
Aby sprawdzić, czy działa leniwe ładowanie, możesz użyć narzędzi deweloperskich w przeglądarce (klawisz F12). Otwórz zakładkę "Network" i monitoruj ładowanie obrazków lub IFRAME. Powinny one ładować się dopiero wtedy, gdy przewiniesz stronę w ich pobliże. Możesz także zweryfikować, czy atrybut loading="lazy" jest poprawnie ustawiony w kodzie HTML.
W jaki sposób zrezygnować ze sprawdzania poprawności wypełniania pól formularza?
Co to znaczy walidacja formularza?
Walidacja formularza to proces sprawdzania poprawności danych wprowadzonych przez użytkownika przed ich przesłaniem. Polega na upewnieniu się, że wszystkie wymagane pola są wypełnione, dane mają odpowiedni format (np. adres e-mail) i spełniają określone kryteria, co pozwala uniknąć błędów oraz zapewnić poprawność przesyłanych informacji.
Czy sprawdzanie poprawności formularza HTML jest wystarczające?
Sprawdzanie poprawności formularza HTML jest użyteczne, ale często niewystarczające, zwłaszcza w bardziej zaawansowanych aplikacjach. Walidacja po stronie klienta (tzn. bezpośrednio w przeglądarce) może być łatwo omijana przez złośliwych użytkowników, dlatego powinna być uzupełniona walidacją po stronie serwera, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo i poprawność danych.
Czym jest brak sprawdzania poprawności w HTML?
Brak sprawdzania poprawności w HTML oznacza celowe pominięcie procesu walidacji formularza przed jego przesłaniem. Można to osiągnąć, dodając atrybut novalidate do elementu <form>, co powoduje, że dane są przesyłane bez wcześniejszego sprawdzenia ich poprawności.
Jaki jest pożytek z novalidate w HTML?
Atrybut novalidate w HTML umożliwia wyłączenie domyślnej walidacji formularza przez przeglądarkę, co może być przydatne w sytuacjach, gdy walidacja jest realizowana za pomocą własnych skryptów JavaScript lub gdy chcesz przetestować przesyłanie formularza bez restrykcji narzuconych przez wbudowane mechanizmy HTML.
Jak zrobić pole formularza do wpisania tekstu w niestandardowym formacie - np. kodu pocztowego?
Co to znaczy błąd walidacji formularza?
Błąd walidacji formularza oznacza, że dane wprowadzone przez użytkownika nie spełniają określonych kryteriów poprawności, takich jak brak wymaganych pól, niewłaściwy format danych (np. adres e-mail), czy też niezgodność z innymi ograniczeniami (np. minimalna długość hasła). W efekcie formularz nie zostanie przesłany, dopóki błędy nie zostaną poprawione.
Jakie elementy walidacji formularzy pojawiły się w języku HTML5?
W HTML5 wprowadzono wiele nowych elementów i atrybutów ułatwiających walidację formularzy, takich jak: typy pól email, url, number; atrybuty required, pattern="...", min="...", max="...", minlength="...", maxlength="..."; oraz atrybut novalidate do wyłączania walidacji. Te narzędzia pozwalają na automatyczne sprawdzanie poprawności danych bez potrzeby pisania dodatkowych skryptów.
Jak umieścić podpowiedź w polu formularza HTML w postaci szarego tekstu, który zniknie po rozpoczęciu wprowadzania danych?
Co to jest "placeholder" HTML?
Placeholder w HTML to atrybut, który wyświetla tymczasowy tekst w polu formularza, zanim użytkownik wprowadzi własne dane. Jest on używany jako wskazówka lub sugestia, co należy wpisać w danym polu, np.: placeholder="Wprowadź swój e-mail".
Jak ustawić "placeholder"?
Aby ustawić "placeholder" w polu formularza HTML, należy dodać atrybut placeholder="..." do elementu <input> lub <textarea> . Przykład: <input type="text" placeholder="Wprowadź swoje imię"> lub <textarea placeholder="Wpisz swoją wiadomość"></textarea>.
Jak w języku HTML otworzyć wyskakujące okienko na warstwie ponad zawartością strony bez użycia JavaScript?
Co to jest "popover" w tworzeniu stron internetowych?
Popover w tworzeniu stron internetowych to interaktywny element, który pojawia się nad inną treścią po interakcji użytkownika (np. kliknięciu przycisku). Popover służy do wyświetlania dodatkowych informacji, formularzy lub opcji w małym okienku, bez opuszczania aktualnej strony.
Kiedy używać popover?
Popover jest używany, gdy chcesz pokazać dodatkową zawartość, która nie musi być widoczna przez cały czas, ale powinna być łatwo dostępna w odpowiednim momencie, np. podczas wypełniania formularza lub wyboru opcji. Można go zastosować do prezentowania wskazówek, formularzy lub złożonych opcji, które użytkownik może szybko zamknąć lub ukryć.
Jak zrobić popover w HTML?
Aby zrobić popover w HTML, użyj atrybutu popover na elemencie, który ma się pojawić jako popover, oraz atrybutów popovertarget i popovertargetaction na elementach wyzwalających. Przykładowy kod: <div id="identyfikator" popover>...</div> <button type="button" popovertarget="identyfikator">Otwórz/Zamknij</button>. Ten kod otwiera lub zamyka popover po kliknięciu przycisku.
Jak ustawić popover?
Domyślnie popover pojawia się nad zawartością strony, ale jego pozycję można dostosować za pomocą CSS. Używając właściwości CSS, takich jak position, top, left, bottom, right czy margin, możesz precyzyjnie określić, gdzie popover ma się pojawić względem elementu wyzwalającego. Na przykład jeśli znacznik z popoverem ma przypisany atrybut id="identyfikator", to w zewnętrznym arkuszu stylów możesz wstawić następujący kod: #identyfikator { position: fixed; top: auto; left: auto; bottom: 10px; right: 10px; margin: 0; }. Powinno to spowodować ustawienie popovera w prawym-dolnym rogu, 10 pikseli od krawędzi okna przeglądarki.
Jak ręcznie uruchomić popover?
Ręczne uruchomienie popovera w HTML jest możliwe poprzez ustawienie atrybutu popovertargetaction na show lub hide na odpowiednim elemencie wyzwalającym. Przykład: <input type="button" value="Pokaż" popovertarget="identyfikator" popovertargetaction="show"> otworzy popover, natomiast ustawienie hide zamknie go.
Czy popover powinien mieć przycisk zamykania?
Tak, popover powinien mieć przycisk zamykania, zwłaszcza gdy jego zawartość jest interaktywna lub może utrudniać korzystanie z innych elementów na stronie. Można to zrobić, dodając przycisk z atrybutem popovertargetaction="hide" w treści popovera. Przykład: <button type="button" popovertarget="identyfikator" popovertargetaction="hide">Zamknij</button>.
Jak ponumerować punkty w kolejności malejącej?
Jak odwrócić numerację w HTML?
Aby odwrócić numerację w HTML, można użyć atrybutu reversed w elemencie <ol>. Powoduje to, że lista numerowana będzie wyświetlana w kolejności malejącej. Przykład: <ol reversed> <li>Trzeci</li> <li>Drugi</li> <li>Pierwszy</li> </ol> utworzy listę zaczynającą się od numeru 3.
Jak utworzyć listę w kolejności malejącej w HTML?
Aby utworzyć listę w kolejności malejącej w HTML, należy dodać atrybut reversed do elementu <ol>. Można również ustawić początkowy numer listy za pomocą atrybutu start. Przykład: <ol reversed start="5"> <li>Piąty</li> <li>Czwarty</li> <li>Trzeci</li> </ol> utworzy listę zaczynającą od 5 i malejącą.
Jak zabezpieczyć zewnętrzne widżety (ramki lokalne), aby nie mogły zainstalować wirusa czy konia trojańskiego użytkownikom naszego serwisu ani wyłudzać od nich danych?
Co to jest atrybut "piaskownicy" w HTML?
Atrybut sandbox w HTML jest używany w elemencie <iframe> do nałożenia dodatkowych ograniczeń na zawartość osadzoną w ramce, takich jak blokowanie skryptów, zapobieganie wyskakującym okienkom lub wymuszanie polityki samego pochodzenia. Atrybut ten tworzy tzw. piaskownicę, która izoluje zawartość IFRAME od reszty strony, poprawiając bezpieczeństwo.
Czy mogę używać piaskownicy IFRAME?
Tak, piaskownicę (ang. sandbox) można używać z IFRAME, aby zwiększyć bezpieczeństwo zawartości osadzonej w ramce, izolując ją od reszty strony. Użycie atrybutu sandbox pozwala na nałożenie szeregu ograniczeń na zawartość IFRAME, takich jak blokowanie skryptów i ograniczenie dostępu do zasobów zewnętrznych.
Co pozwala traktować zawartość IFRAME jako pochodzącą z tego samego źródła?
Aby traktować zawartość IFRAME jako pochodzącą z tego samego źródła (ang. same-origin), należy do atrybutu sandbox="..." dodać wartość allow-same-origin. Dzięki temu zawartość ramki będzie miała dostęp do zasobów strony nadrzędnej oraz odwrotnie, co umożliwia wymianę danych między nimi.
Jak możemy pozwolić, aby ramka IFRAME w trybie piaskownicy uruchamiała skrypty z tej samej domeny?
Aby pozwolić, by ramka IFRAME w trybie piaskownicy uruchamiała skrypty z tej samej domeny, należy do atrybutu sandbox="..." dodać zarówno wartość allow-scripts, jak i allow-same-origin. Przykład: <iframe src="..." sandbox="allow-scripts allow-same-origin"></iframe>. Dzięki temu skrypty w ramce będą mogły działać i będą miały dostęp do zasobów w tej samej domenie.
Jak wyłączyć atrybut piaskownicy w ramce IFRAME?
Aby wyłączyć atrybut sandbox w ramce IFRAME, wystarczy usunąć atrybut sandbox z elementu <iframe>. Gdy atrybut nie jest obecny, zawartość IFRAME nie jest objęta żadnymi ograniczeniami wynikającymi z piaskownicy, co oznacza, że może wykonywać skrypty, otwierać nowe okna, i uzyskiwać dostęp do zasobów tak, jakby była integralną częścią strony.
Skąd wzięła się nazwa "piaskownica"?
Nazwa piaskownica (ang. sandbox) pochodzi z koncepcji tworzenia bezpiecznego i izolowanego środowiska, w którym można bezpiecznie eksperymentować i testować różne elementy bez ryzyka wpływu na otoczenie. W kontekście technologii informatycznych, piaskownica odnosi się do mechanizmu izolowania kodu lub aplikacji w taki sposób, aby miały one ograniczony dostęp do zasobów systemu, podobnie jak dzieci bawiące się w piaskownicy mają ograniczoną przestrzeń do zabawy.
Jak bez użycia JavaScript wygenerować zawartość ramki lokalnej bez wczytywania do niej żadnej strony?
Co to jest srcdoc="..." w ramce IFRAME?
Atrybut srcdoc="..." w ramce <iframe> pozwala na bezpośrednie osadzenie kodu HTML wewnątrz ramki, zamiast ładowania zewnętrznego dokumentu przez atrybut src="...". Umożliwia to wyświetlanie statycznej zawartości bez konieczności tworzenia osobnego pliku HTML. Przykład: <iframe srcdoc="<p>Witaj, świecie!</p>"></iframe> wyświetli w ramce akapit z tekstem "Witaj, świecie!".
Czy srcdoc="..." jest bezpieczny?
Użycie srcdoc="..." jest bezpieczne, pod warunkiem że kontrolujesz zawartość osadzaną wewnątrz ramki. Ponieważ kod HTML jest bezpośrednio osadzany w dokumencie, nie ma ryzyka wstrzyknięcia nieautoryzowanego zewnętrznego kodu. Jednak należy uważać na potencjalne zagrożenia związane z możliwością uruchamiania niebezpiecznych skryptów, dlatego warto rozważyć zastosowanie atrybutu sandbox w celu ograniczenia dostępu do potencjalnie niebezpiecznych funkcji.
